بررسی تاثیر تعهدات سازمانی بر عملکرد نیروی انسانی در شرایط بحرانی شرکت های عمرانی

Abstract

دلایل متعددی وجود دارد که شرکت های عمرانی را در طول عمر خود با بحران روبه رو کند. در این میان پیش بینی می شود تعهد سازمانی بتواند با تاثیرگذاری بر عملکرد نیروی انسانی، نقش مثبتی را در چنین شرایطی ایفا کند. لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر هریک از تعهدات سازمانی بر عملکرد نیروی انسانی در شرایط بحرانی است. از این رو پس از مروری بر ادبیات موضوعی این پژوهش که از منظر هدف کاربردی است، با استفاده از روش همبستگی نسبت به یافتن رابطه بین متغیرها اقدام شد. نمونه آماری پژوهش بر اساس فرمول کوکران 83 نفر هستند که عملکردشان در شرایط بحرانی برحسب نوع و میزان تعهدشان مورد سنجش قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن است که تعهد هنجاری بیشترین و تعهد مستمر کمترین تاثیر مثبت بر عملکرد نیروی انسانی در شرایط بحرانی را دارا هستند. اما علیرغم این ارتباط معنادار و مثبت، تعهد مستمر به علت تحت الشعاع قرارگرفتن علت ایجاد آن در شرایط بحرانی و همچنین وجود فرصت های شغلی مشابه، از تاثیر بسیار اندکی برخوردار است. تعهد عاطفی و هنجاری اما دارای ارتباط موثرتری بر عملکرد نیروی انسانی در شرایط بحرانی اند. در حقیقت تعهد سازمانی با افزایش همیاری نیروهای انسانی وایجاد عملکرد مثبت ایشان در جهت بهبود و حل بحران شرکت، نقش اثرگذاری را در چنین شرایطی ایفا خواهد نمود.