Please use this identifier to cite or link to this item: http://localhost/handle/Hannan/5048
Title: طراحی، ساخت و ارزیابی تله موش کشته گیر هوشمند با تزریق سم جهت اماکن تهیه و توزیع مواد غذایی (تهران- پژوهشگاه رویان) سال 1404
Authors: مجتبی خطیبی;قربانعلی دزواره;علیرضا علیزاده مقدم ماسوله
subject: تله موش، کشته گیرهوشمند، تزریق سم،EDTA
Year: 1404
Abstract: وجود جوندگان، بخصوص موشها، در جوامع شهری از دو نظر بهداشتی و اقتصادی حایز اهمیت است. در زمینه اول، تماس با این حیوان یا ترشحات آنان از قبیل بزاق، ادرار و مدفوع مس تواند باعث انتقال حداقل 40 بیماری(طاعون، تیفوس موشی، یراقان هموراژیک و...) به انسان شود. از نظر اقتصادی نیز، آسیبهای زیادی به مواد غذایی، تاسیسات برقی، کابلهای مخابراتی، فیبرهای نوری و... وارد می کنند. همچنین، با توجه به تولید مثل سریع این حیوانات، مرتباً بر وسعت آلودگی در سطح شهر می افزایند. برای مبارزه با این معضل، مطالعات مختلفی با استفاده از سموم و مواد شیمیایی انجام شده است، اما خطر ورود این سموم به چرخه‌های محیط‌زیست وجود دارد. بنابراین، استفاده از روش‌های جایگزین توصیه می‌شود و تحقیقات در این زمینه اهمیت پیدا کرده است. مطالعات بسیار اندکی در زمینه ساخت تله‌ها صورت گرفته است، که یکی از آن‌ها با صفحه برق‌دار طراحی شده است؛ اما در اثر برق‌گرفتگی، دود و بوی سوختگی ایجاد می‌کند که عملاً غیرقابل‌استفاده خواهد بود. روش جایگزین دیگر، زنده‌گیری است؛ که کشتن موش پس از به تله افتادن، خود به دغدغه دیگری تبدیل می‌شود، زیرا از نظر روانی برای فردی که قرار است یک موجود زنده را بکشد بسیار دشوار است و نوع کشتن موش نیز از نظر اخلاقی جای بحث دارد. با توجه به مطالب عنوان‌شده، هدف از این تحقیق، طراحی، ساخت و ارزیابی یک تله موش‌کشنده هوشمند با تزریق سم جهت اماکن مختلف، از جمله انبارها و اماکن تهیه و توزیع مواد غذایی، می‌باشد. این پژوهش با کد اخلاق IR.ACECR.AEC.1404.025 در کمیته اخلاق پژوهشگاه رویان مصوب شده است. در ابتدا، مطالعاتی در مورد انواع موش‌های موجود در شهر تهران انجام گردید (از جمله طول، وزن، خصوصیات رفتاری و...). سپس، طراحی سیستم با استفاده از یک سیستم تولید بوهای جلب‌کننده آغاز شد که ابتدا موش را به سمت تله هدایت و وارد تونل مرگ می‌کند. پس از آن، با استفاده از حسگرهای الکترونیکی، وجود موش در تله ارزیابی می‌شود و با فرمان‌هایی که برد الکترونیکی داده می‌شود، سیستم تزریق فعال شده و میزان ۲ سی‌سی محلول EDTA به قسمت محوطه شکمی موش تزریق می‌گردد، به طوری که موش در عرض ۳۰ ثانیه از بین می‌رود. بدن موش مرده پس از باز شدن دریچه زیرین تونل مرگ، به قسمت تحتانی تله انتقال می‌یابد. این قسمت شامل یک کشوی تخلیه است. برای جلوگیری از برق‌گرفتگی، با بیرون کشیدن کشو، برق کلیه قسمت‌ها قطع می‌شود. جسدها روزانه از تله جمع‌آوری می‌گردند. برای ارزیابی راندمان کار دستگاه، ابتدا با موش آزمایشگاهی و سپس با نمونه‌های وحشی در قسمت حیاط شمالی پژوهشگاه رویان، آزمایش‌های عملی انجام شد و در هر مرحله، اشکالات طراحی بررسی و مرتفع گردید. با توجه به طراحی دستگاه، هر بخش از تله شامل جلب‌کننده، کشنده و جمع‌کننده اجساد، به صورت جداگانه مورد ارزیابی قرار گرفت. در این پژوهش، در کل ۳۶۰ موش آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. در بخش اسانس جلب‌کننده، دو اسانس گردو و فندق بر روی ۱۲۰ موش مورد آزمایش قرار گرفتند (۶۰ موش بر روی هر اسانس). نتایج نشان داد که ۹۳ درصد از موش‌های مورد مطالعه به اسانس گردو جذب شدند (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۹۸–۸۴). در حالی که تنها ۷ درصد موش‌ها در اسانس فندق جلب شدند (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۱۶–۲). در بخش کشندگی، دو ماده EDTA و نمک طعام به صورت تزریق بر روی ۲۴۰ موش در حجم‌های یک و دو سی‌سی و غلظت ۱ مولار مورد آزمایش قرار گرفتند. به طور خاص، ۱۲۰ موش برای هر ماده در نظر گرفته شد، به طوری که در هر ماده، ۶۰ موش در یک سی‌سی و ۶۰ موش در دو سی‌سی مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در نمونه نمک طعام، در غلظت یک سی‌سی، ۳۰ درصد از موش‌ها در موس موس کلوس کشته شدند (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۵۴–۱۲) و در غلظت دو سی‌سی، این رقم به حدود ۵۵ درصد رسید (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۸۴–۴۰). همچنین، کشندگی حدود ۳۵ درصد برای بقیه موش‌ها در همان حجم‌ها مشاهده شد (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۵۹–۱۵). در مورد ماده EDTA، میزان کشندگی برای حجم یک سی‌سی برابر با ۴۲ درصد (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۵۵–۲۹) و برای حجم دو سی‌سی، حدود ۹۷ درصد گزارش شد (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۹۹–۸۸). محل تزریق حداکثر کشندگی در هر دو ماده، حدود ۸ سانتی‌متر از پوزه تعیین شد. زمان مرگ نیز بر اساس نتایج به دست آمده، حدود ۲۰ ثانیه و در حدود ۸۰ درصد موارد (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۹۴–۵۶) تعیین گردید. بنابراین، بر اساس اطلاعات فوق، ماده EDTA با غلظت ۱ مولار و حجم تزیقی ۲ سی‌سی، در فاصله حدود ۸ سانتی‌متر از پوزه و زمان مرگ حدود ۲۰ ثانیه، به عنوان ماده مؤثر در این تحقیق انتخاب شد، و اسانس گردو نیز به همین منظور تعیین گردید. این مطالعه بر پایه رفتارشناسی جانور و فناوری‌های الکترونیکی و مکانیکی، دستگاهی برای جلب و کشته‌سازی موش‌ها طراحی شده است. ماده EDTA به عنوان کشنده انتخاب شد، زیرا توانایی کلاته کردن فلزات بدن موش‌ها را دارد و پس از تزریق در مدت تقریبی ۲۰ ثانیه، موش‌ها را می‌کشد، هرچند مقاومت بالا باعث افزایش زمان مرگ تا حدود یک دقیقه در موش‌های فاضلاب می‌شود. فرآیند حذف بر پایه سه اصل جلب، کشته و ذخیره‌سازی هم‌زمان است، اما به دلیل دشواری حذف کامل نرها با استفاده از اسانس جنسی، این روش کنار گذاشته شده است. طراحی مسیر ورودی دستگاه با انحنا و تنگی، که شبیه به لانه موش‌ها است و رنگ خاکی آن، جذب موش‌ها را بهتر می‌کند. از اسانس گردو که بوی قوی و جذابی دارد، برای جلب موش‌ها استفاده شده است. سیستم کنترل شامل یک برد آردینو برنامه‌نویسی‌شده و یک برد رله است که با اتصال به کامپیوتر، قابل برنامه‌ریزی است و به صورت هوشمند، تزریق ماده کشنده را تنظیم و انجام می‌دهد. این سیستم، ایمنی و کارایی فرآیند حذف موش‌ها را بهبود می‌بخشد. در این طرح، چالش‌هایی مانند عادت موش‌ها به بوی اسانس و محل دستگاه، تنوع اندازه موش‌ها و وجود هشدار صوتی هنگام گیر کردن موش‌ها، مطرح است. برای مقابله با عادت‌های موش‌ها، پیشنهاد می‌شود نوع اسانس و مکان دستگاه به صورت دوره‌ای تغییر یابند. در مورد تنوع اندازه موش‌ها، از سیستم تزریق خوشه‌ای به جای یک تزریق واحد استفاده می‌شود. همچنین، صدای جیغ موش‌های گرفتار موجب هشدار به سایر موش‌ها می‌شود؛ بنابراین، عایق‌بندی صوتی تونل و دستگاه برای کاهش تأثیر این صدای هشدار پیشنهاد شده است.
URI: http://localhost/handle/Hannan/5048
Appears in Collections:پایان نامه های الکترونیک

Files in This Item:
File SizeFormat 
مجتبی خطیبی.pdf1.62 MBAdobe PDF
Title: طراحی، ساخت و ارزیابی تله موش کشته گیر هوشمند با تزریق سم جهت اماکن تهیه و توزیع مواد غذایی (تهران- پژوهشگاه رویان) سال 1404
Authors: مجتبی خطیبی;قربانعلی دزواره;علیرضا علیزاده مقدم ماسوله
subject: تله موش، کشته گیرهوشمند، تزریق سم،EDTA
Year: 1404
Abstract: وجود جوندگان، بخصوص موشها، در جوامع شهری از دو نظر بهداشتی و اقتصادی حایز اهمیت است. در زمینه اول، تماس با این حیوان یا ترشحات آنان از قبیل بزاق، ادرار و مدفوع مس تواند باعث انتقال حداقل 40 بیماری(طاعون، تیفوس موشی، یراقان هموراژیک و...) به انسان شود. از نظر اقتصادی نیز، آسیبهای زیادی به مواد غذایی، تاسیسات برقی، کابلهای مخابراتی، فیبرهای نوری و... وارد می کنند. همچنین، با توجه به تولید مثل سریع این حیوانات، مرتباً بر وسعت آلودگی در سطح شهر می افزایند. برای مبارزه با این معضل، مطالعات مختلفی با استفاده از سموم و مواد شیمیایی انجام شده است، اما خطر ورود این سموم به چرخه‌های محیط‌زیست وجود دارد. بنابراین، استفاده از روش‌های جایگزین توصیه می‌شود و تحقیقات در این زمینه اهمیت پیدا کرده است. مطالعات بسیار اندکی در زمینه ساخت تله‌ها صورت گرفته است، که یکی از آن‌ها با صفحه برق‌دار طراحی شده است؛ اما در اثر برق‌گرفتگی، دود و بوی سوختگی ایجاد می‌کند که عملاً غیرقابل‌استفاده خواهد بود. روش جایگزین دیگر، زنده‌گیری است؛ که کشتن موش پس از به تله افتادن، خود به دغدغه دیگری تبدیل می‌شود، زیرا از نظر روانی برای فردی که قرار است یک موجود زنده را بکشد بسیار دشوار است و نوع کشتن موش نیز از نظر اخلاقی جای بحث دارد. با توجه به مطالب عنوان‌شده، هدف از این تحقیق، طراحی، ساخت و ارزیابی یک تله موش‌کشنده هوشمند با تزریق سم جهت اماکن مختلف، از جمله انبارها و اماکن تهیه و توزیع مواد غذایی، می‌باشد. این پژوهش با کد اخلاق IR.ACECR.AEC.1404.025 در کمیته اخلاق پژوهشگاه رویان مصوب شده است. در ابتدا، مطالعاتی در مورد انواع موش‌های موجود در شهر تهران انجام گردید (از جمله طول، وزن، خصوصیات رفتاری و...). سپس، طراحی سیستم با استفاده از یک سیستم تولید بوهای جلب‌کننده آغاز شد که ابتدا موش را به سمت تله هدایت و وارد تونل مرگ می‌کند. پس از آن، با استفاده از حسگرهای الکترونیکی، وجود موش در تله ارزیابی می‌شود و با فرمان‌هایی که برد الکترونیکی داده می‌شود، سیستم تزریق فعال شده و میزان ۲ سی‌سی محلول EDTA به قسمت محوطه شکمی موش تزریق می‌گردد، به طوری که موش در عرض ۳۰ ثانیه از بین می‌رود. بدن موش مرده پس از باز شدن دریچه زیرین تونل مرگ، به قسمت تحتانی تله انتقال می‌یابد. این قسمت شامل یک کشوی تخلیه است. برای جلوگیری از برق‌گرفتگی، با بیرون کشیدن کشو، برق کلیه قسمت‌ها قطع می‌شود. جسدها روزانه از تله جمع‌آوری می‌گردند. برای ارزیابی راندمان کار دستگاه، ابتدا با موش آزمایشگاهی و سپس با نمونه‌های وحشی در قسمت حیاط شمالی پژوهشگاه رویان، آزمایش‌های عملی انجام شد و در هر مرحله، اشکالات طراحی بررسی و مرتفع گردید. با توجه به طراحی دستگاه، هر بخش از تله شامل جلب‌کننده، کشنده و جمع‌کننده اجساد، به صورت جداگانه مورد ارزیابی قرار گرفت. در این پژوهش، در کل ۳۶۰ موش آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. در بخش اسانس جلب‌کننده، دو اسانس گردو و فندق بر روی ۱۲۰ موش مورد آزمایش قرار گرفتند (۶۰ موش بر روی هر اسانس). نتایج نشان داد که ۹۳ درصد از موش‌های مورد مطالعه به اسانس گردو جذب شدند (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۹۸–۸۴). در حالی که تنها ۷ درصد موش‌ها در اسانس فندق جلب شدند (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۱۶–۲). در بخش کشندگی، دو ماده EDTA و نمک طعام به صورت تزریق بر روی ۲۴۰ موش در حجم‌های یک و دو سی‌سی و غلظت ۱ مولار مورد آزمایش قرار گرفتند. به طور خاص، ۱۲۰ موش برای هر ماده در نظر گرفته شد، به طوری که در هر ماده، ۶۰ موش در یک سی‌سی و ۶۰ موش در دو سی‌سی مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در نمونه نمک طعام، در غلظت یک سی‌سی، ۳۰ درصد از موش‌ها در موس موس کلوس کشته شدند (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۵۴–۱۲) و در غلظت دو سی‌سی، این رقم به حدود ۵۵ درصد رسید (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۸۴–۴۰). همچنین، کشندگی حدود ۳۵ درصد برای بقیه موش‌ها در همان حجم‌ها مشاهده شد (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۵۹–۱۵). در مورد ماده EDTA، میزان کشندگی برای حجم یک سی‌سی برابر با ۴۲ درصد (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۵۵–۲۹) و برای حجم دو سی‌سی، حدود ۹۷ درصد گزارش شد (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۹۹–۸۸). محل تزریق حداکثر کشندگی در هر دو ماده، حدود ۸ سانتی‌متر از پوزه تعیین شد. زمان مرگ نیز بر اساس نتایج به دست آمده، حدود ۲۰ ثانیه و در حدود ۸۰ درصد موارد (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۹۴–۵۶) تعیین گردید. بنابراین، بر اساس اطلاعات فوق، ماده EDTA با غلظت ۱ مولار و حجم تزیقی ۲ سی‌سی، در فاصله حدود ۸ سانتی‌متر از پوزه و زمان مرگ حدود ۲۰ ثانیه، به عنوان ماده مؤثر در این تحقیق انتخاب شد، و اسانس گردو نیز به همین منظور تعیین گردید. این مطالعه بر پایه رفتارشناسی جانور و فناوری‌های الکترونیکی و مکانیکی، دستگاهی برای جلب و کشته‌سازی موش‌ها طراحی شده است. ماده EDTA به عنوان کشنده انتخاب شد، زیرا توانایی کلاته کردن فلزات بدن موش‌ها را دارد و پس از تزریق در مدت تقریبی ۲۰ ثانیه، موش‌ها را می‌کشد، هرچند مقاومت بالا باعث افزایش زمان مرگ تا حدود یک دقیقه در موش‌های فاضلاب می‌شود. فرآیند حذف بر پایه سه اصل جلب، کشته و ذخیره‌سازی هم‌زمان است، اما به دلیل دشواری حذف کامل نرها با استفاده از اسانس جنسی، این روش کنار گذاشته شده است. طراحی مسیر ورودی دستگاه با انحنا و تنگی، که شبیه به لانه موش‌ها است و رنگ خاکی آن، جذب موش‌ها را بهتر می‌کند. از اسانس گردو که بوی قوی و جذابی دارد، برای جلب موش‌ها استفاده شده است. سیستم کنترل شامل یک برد آردینو برنامه‌نویسی‌شده و یک برد رله است که با اتصال به کامپیوتر، قابل برنامه‌ریزی است و به صورت هوشمند، تزریق ماده کشنده را تنظیم و انجام می‌دهد. این سیستم، ایمنی و کارایی فرآیند حذف موش‌ها را بهبود می‌بخشد. در این طرح، چالش‌هایی مانند عادت موش‌ها به بوی اسانس و محل دستگاه، تنوع اندازه موش‌ها و وجود هشدار صوتی هنگام گیر کردن موش‌ها، مطرح است. برای مقابله با عادت‌های موش‌ها، پیشنهاد می‌شود نوع اسانس و مکان دستگاه به صورت دوره‌ای تغییر یابند. در مورد تنوع اندازه موش‌ها، از سیستم تزریق خوشه‌ای به جای یک تزریق واحد استفاده می‌شود. همچنین، صدای جیغ موش‌های گرفتار موجب هشدار به سایر موش‌ها می‌شود؛ بنابراین، عایق‌بندی صوتی تونل و دستگاه برای کاهش تأثیر این صدای هشدار پیشنهاد شده است.
URI: http://localhost/handle/Hannan/5048
Appears in Collections:پایان نامه های الکترونیک

Files in This Item:
File SizeFormat 
مجتبی خطیبی.pdf1.62 MBAdobe PDF
Title: طراحی، ساخت و ارزیابی تله موش کشته گیر هوشمند با تزریق سم جهت اماکن تهیه و توزیع مواد غذایی (تهران- پژوهشگاه رویان) سال 1404
Authors: مجتبی خطیبی;قربانعلی دزواره;علیرضا علیزاده مقدم ماسوله
subject: تله موش، کشته گیرهوشمند، تزریق سم،EDTA
Year: 1404
Abstract: وجود جوندگان، بخصوص موشها، در جوامع شهری از دو نظر بهداشتی و اقتصادی حایز اهمیت است. در زمینه اول، تماس با این حیوان یا ترشحات آنان از قبیل بزاق، ادرار و مدفوع مس تواند باعث انتقال حداقل 40 بیماری(طاعون، تیفوس موشی، یراقان هموراژیک و...) به انسان شود. از نظر اقتصادی نیز، آسیبهای زیادی به مواد غذایی، تاسیسات برقی، کابلهای مخابراتی، فیبرهای نوری و... وارد می کنند. همچنین، با توجه به تولید مثل سریع این حیوانات، مرتباً بر وسعت آلودگی در سطح شهر می افزایند. برای مبارزه با این معضل، مطالعات مختلفی با استفاده از سموم و مواد شیمیایی انجام شده است، اما خطر ورود این سموم به چرخه‌های محیط‌زیست وجود دارد. بنابراین، استفاده از روش‌های جایگزین توصیه می‌شود و تحقیقات در این زمینه اهمیت پیدا کرده است. مطالعات بسیار اندکی در زمینه ساخت تله‌ها صورت گرفته است، که یکی از آن‌ها با صفحه برق‌دار طراحی شده است؛ اما در اثر برق‌گرفتگی، دود و بوی سوختگی ایجاد می‌کند که عملاً غیرقابل‌استفاده خواهد بود. روش جایگزین دیگر، زنده‌گیری است؛ که کشتن موش پس از به تله افتادن، خود به دغدغه دیگری تبدیل می‌شود، زیرا از نظر روانی برای فردی که قرار است یک موجود زنده را بکشد بسیار دشوار است و نوع کشتن موش نیز از نظر اخلاقی جای بحث دارد. با توجه به مطالب عنوان‌شده، هدف از این تحقیق، طراحی، ساخت و ارزیابی یک تله موش‌کشنده هوشمند با تزریق سم جهت اماکن مختلف، از جمله انبارها و اماکن تهیه و توزیع مواد غذایی، می‌باشد. این پژوهش با کد اخلاق IR.ACECR.AEC.1404.025 در کمیته اخلاق پژوهشگاه رویان مصوب شده است. در ابتدا، مطالعاتی در مورد انواع موش‌های موجود در شهر تهران انجام گردید (از جمله طول، وزن، خصوصیات رفتاری و...). سپس، طراحی سیستم با استفاده از یک سیستم تولید بوهای جلب‌کننده آغاز شد که ابتدا موش را به سمت تله هدایت و وارد تونل مرگ می‌کند. پس از آن، با استفاده از حسگرهای الکترونیکی، وجود موش در تله ارزیابی می‌شود و با فرمان‌هایی که برد الکترونیکی داده می‌شود، سیستم تزریق فعال شده و میزان ۲ سی‌سی محلول EDTA به قسمت محوطه شکمی موش تزریق می‌گردد، به طوری که موش در عرض ۳۰ ثانیه از بین می‌رود. بدن موش مرده پس از باز شدن دریچه زیرین تونل مرگ، به قسمت تحتانی تله انتقال می‌یابد. این قسمت شامل یک کشوی تخلیه است. برای جلوگیری از برق‌گرفتگی، با بیرون کشیدن کشو، برق کلیه قسمت‌ها قطع می‌شود. جسدها روزانه از تله جمع‌آوری می‌گردند. برای ارزیابی راندمان کار دستگاه، ابتدا با موش آزمایشگاهی و سپس با نمونه‌های وحشی در قسمت حیاط شمالی پژوهشگاه رویان، آزمایش‌های عملی انجام شد و در هر مرحله، اشکالات طراحی بررسی و مرتفع گردید. با توجه به طراحی دستگاه، هر بخش از تله شامل جلب‌کننده، کشنده و جمع‌کننده اجساد، به صورت جداگانه مورد ارزیابی قرار گرفت. در این پژوهش، در کل ۳۶۰ موش آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. در بخش اسانس جلب‌کننده، دو اسانس گردو و فندق بر روی ۱۲۰ موش مورد آزمایش قرار گرفتند (۶۰ موش بر روی هر اسانس). نتایج نشان داد که ۹۳ درصد از موش‌های مورد مطالعه به اسانس گردو جذب شدند (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۹۸–۸۴). در حالی که تنها ۷ درصد موش‌ها در اسانس فندق جلب شدند (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۱۶–۲). در بخش کشندگی، دو ماده EDTA و نمک طعام به صورت تزریق بر روی ۲۴۰ موش در حجم‌های یک و دو سی‌سی و غلظت ۱ مولار مورد آزمایش قرار گرفتند. به طور خاص، ۱۲۰ موش برای هر ماده در نظر گرفته شد، به طوری که در هر ماده، ۶۰ موش در یک سی‌سی و ۶۰ موش در دو سی‌سی مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در نمونه نمک طعام، در غلظت یک سی‌سی، ۳۰ درصد از موش‌ها در موس موس کلوس کشته شدند (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۵۴–۱۲) و در غلظت دو سی‌سی، این رقم به حدود ۵۵ درصد رسید (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۸۴–۴۰). همچنین، کشندگی حدود ۳۵ درصد برای بقیه موش‌ها در همان حجم‌ها مشاهده شد (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۵۹–۱۵). در مورد ماده EDTA، میزان کشندگی برای حجم یک سی‌سی برابر با ۴۲ درصد (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۵۵–۲۹) و برای حجم دو سی‌سی، حدود ۹۷ درصد گزارش شد (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۹۹–۸۸). محل تزریق حداکثر کشندگی در هر دو ماده، حدود ۸ سانتی‌متر از پوزه تعیین شد. زمان مرگ نیز بر اساس نتایج به دست آمده، حدود ۲۰ ثانیه و در حدود ۸۰ درصد موارد (فاصله اطمینان با ضریب خطای ۵٪، ۹۴–۵۶) تعیین گردید. بنابراین، بر اساس اطلاعات فوق، ماده EDTA با غلظت ۱ مولار و حجم تزیقی ۲ سی‌سی، در فاصله حدود ۸ سانتی‌متر از پوزه و زمان مرگ حدود ۲۰ ثانیه، به عنوان ماده مؤثر در این تحقیق انتخاب شد، و اسانس گردو نیز به همین منظور تعیین گردید. این مطالعه بر پایه رفتارشناسی جانور و فناوری‌های الکترونیکی و مکانیکی، دستگاهی برای جلب و کشته‌سازی موش‌ها طراحی شده است. ماده EDTA به عنوان کشنده انتخاب شد، زیرا توانایی کلاته کردن فلزات بدن موش‌ها را دارد و پس از تزریق در مدت تقریبی ۲۰ ثانیه، موش‌ها را می‌کشد، هرچند مقاومت بالا باعث افزایش زمان مرگ تا حدود یک دقیقه در موش‌های فاضلاب می‌شود. فرآیند حذف بر پایه سه اصل جلب، کشته و ذخیره‌سازی هم‌زمان است، اما به دلیل دشواری حذف کامل نرها با استفاده از اسانس جنسی، این روش کنار گذاشته شده است. طراحی مسیر ورودی دستگاه با انحنا و تنگی، که شبیه به لانه موش‌ها است و رنگ خاکی آن، جذب موش‌ها را بهتر می‌کند. از اسانس گردو که بوی قوی و جذابی دارد، برای جلب موش‌ها استفاده شده است. سیستم کنترل شامل یک برد آردینو برنامه‌نویسی‌شده و یک برد رله است که با اتصال به کامپیوتر، قابل برنامه‌ریزی است و به صورت هوشمند، تزریق ماده کشنده را تنظیم و انجام می‌دهد. این سیستم، ایمنی و کارایی فرآیند حذف موش‌ها را بهبود می‌بخشد. در این طرح، چالش‌هایی مانند عادت موش‌ها به بوی اسانس و محل دستگاه، تنوع اندازه موش‌ها و وجود هشدار صوتی هنگام گیر کردن موش‌ها، مطرح است. برای مقابله با عادت‌های موش‌ها، پیشنهاد می‌شود نوع اسانس و مکان دستگاه به صورت دوره‌ای تغییر یابند. در مورد تنوع اندازه موش‌ها، از سیستم تزریق خوشه‌ای به جای یک تزریق واحد استفاده می‌شود. همچنین، صدای جیغ موش‌های گرفتار موجب هشدار به سایر موش‌ها می‌شود؛ بنابراین، عایق‌بندی صوتی تونل و دستگاه برای کاهش تأثیر این صدای هشدار پیشنهاد شده است.
URI: http://localhost/handle/Hannan/5048
Appears in Collections:پایان نامه های الکترونیک

Files in This Item:
File SizeFormat 
مجتبی خطیبی.pdf1.62 MBAdobe PDF