Please use this identifier to cite or link to this item: http://localhost/handle/Hannan/4968
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributorمجید حسنی-
dc.contributorمحمد عباس زاده-
dc.date.accessioned2025-06-08T21:05:24Z-
dc.date.available2025-06-08T21:05:24Z-
dc.date.issued1402en_US
dc.identifier.urihttp://localhost/handle/Hannan/4968-
dc.description.abstractماهیت بیمه مشارکت در خسارت و جایگزین نمودن اطمینان به جای عدم اطمینان است، بنابراین بیمه به عنوان یک روش مقابله با خطر پاسخی به شرایط نامطمئن و پرمخاطره است و برای گیرندگان خدمت، بیمه یک نیاز محسوب می شود. لذا به بیمه ها به عنوان سرمایه ای برای پشتیبانی از نظام سلامت جوامع نگاه می شود. معمولا بیمه ها نقش یک سازمان میانجی در انتقال سرمایه را از مصرف کننده خدمات سلامت به ارائه دهنده آن بازی می کنند. در بیشتر مدل های اقتصادی حق بیمه استخدام شدگان به صورت اسمی توسط دولت یا کارفرما پرداخت می شود ولی در عمل این مبلغ با افزایش مالیات عمومی یا کسر از دستمزد در واقع از جیب کارمندان پرداخت میشود. در این میان بیمه گر باید سیاست هایی را برای تامین هزینه ها و یا ارائه خدمات سلامت وضع کند. این سیاست ها عموما به نفع بیمه گر دولتی در جهت ایجاد ارزش افزوده و به ضرر بیمه گزار است.درواقع بیمه های درمان تکمیلی برای آن به وجود آمده اند تا حق انتخاب مصرف کننده خدمات را به طور اختیاری افزایش دهند. به عبارتی هر بیمه شده ای مایل بود با پرداخت هزینه بیشتر بتواند از خدمات استفاده کند. در مورد فرآیند نظام اطلاعات بسته های خدمات بیمه ای درمان مکمل در کشورهای منتخب و ارائه الگو برای ایران نشان داد که پوشش ناکافی خدمات بیمه درمان پایه، ضعف مدیریت کلان بیمه درمان و عدم توانایی مالی دولت در پوشش کامل هزینه درمان از عمده ترین علل انتخاب بیمه درمان مکمل از سوی افراد است. از سوی دیگر دامنه ارائه خدمات درمانی به بیمار به حدی گسترده شده است که فراهم کردن این خدمات در قالب بیمه خدمات درمانی ازنظر اقتصاد بهداشت و درمان مقدور نیست و هیچ موسسه ای با دریافت حق سرانه و بیمه درمانی ثابت، قادر به ارائه کلیه خدمات نیست. مهمترین مشخصه این موضوع کاربرد موفق و منطقی آن در سطح جهان به منظور مهار هزینه های درمانی و ایجاد امکان استفاده بیمه شدگان از کلیه خدمات درمانی توسط تمامی ارائه دهندگان خدمات در بخش دولتی و خصوصی به عنوان روشی معقول و قابل انجام می باشد که از طریق آن می توان با حفظ اصل عدالت اجتماعی، خدمات درمانی را به طور متناسب در بین کلیه اقشار اقتصادی جامعه ارائه نمود. در بسیاری از کشورها برای تحت پوشش قرار دادن این خدمات از بیمه درمانی مکمل استفاده می شود که عمده این خدمات نیز در بخش خصوصی می باشدen_US
dc.language.isofaen_US
dc.subjectبیمه ، درمان تکمیلی ، بین المللی ، عموم مردم ، چالش ، هدف راهکارen_US
dc.titleشناسایی چالش ها و راهکارهای بیمه های مکمل در حوزه بین الملل-
dc.typeArticleen_US
Appears in Collections:مدیریت بازرگانی ، کسب و کار

Files in This Item:
File SizeFormat 
748.pdf788.97 kBAdobe PDF
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributorمجید حسنی-
dc.contributorمحمد عباس زاده-
dc.date.accessioned2025-06-08T21:05:24Z-
dc.date.available2025-06-08T21:05:24Z-
dc.date.issued1402en_US
dc.identifier.urihttp://localhost/handle/Hannan/4968-
dc.description.abstractماهیت بیمه مشارکت در خسارت و جایگزین نمودن اطمینان به جای عدم اطمینان است، بنابراین بیمه به عنوان یک روش مقابله با خطر پاسخی به شرایط نامطمئن و پرمخاطره است و برای گیرندگان خدمت، بیمه یک نیاز محسوب می شود. لذا به بیمه ها به عنوان سرمایه ای برای پشتیبانی از نظام سلامت جوامع نگاه می شود. معمولا بیمه ها نقش یک سازمان میانجی در انتقال سرمایه را از مصرف کننده خدمات سلامت به ارائه دهنده آن بازی می کنند. در بیشتر مدل های اقتصادی حق بیمه استخدام شدگان به صورت اسمی توسط دولت یا کارفرما پرداخت می شود ولی در عمل این مبلغ با افزایش مالیات عمومی یا کسر از دستمزد در واقع از جیب کارمندان پرداخت میشود. در این میان بیمه گر باید سیاست هایی را برای تامین هزینه ها و یا ارائه خدمات سلامت وضع کند. این سیاست ها عموما به نفع بیمه گر دولتی در جهت ایجاد ارزش افزوده و به ضرر بیمه گزار است.درواقع بیمه های درمان تکمیلی برای آن به وجود آمده اند تا حق انتخاب مصرف کننده خدمات را به طور اختیاری افزایش دهند. به عبارتی هر بیمه شده ای مایل بود با پرداخت هزینه بیشتر بتواند از خدمات استفاده کند. در مورد فرآیند نظام اطلاعات بسته های خدمات بیمه ای درمان مکمل در کشورهای منتخب و ارائه الگو برای ایران نشان داد که پوشش ناکافی خدمات بیمه درمان پایه، ضعف مدیریت کلان بیمه درمان و عدم توانایی مالی دولت در پوشش کامل هزینه درمان از عمده ترین علل انتخاب بیمه درمان مکمل از سوی افراد است. از سوی دیگر دامنه ارائه خدمات درمانی به بیمار به حدی گسترده شده است که فراهم کردن این خدمات در قالب بیمه خدمات درمانی ازنظر اقتصاد بهداشت و درمان مقدور نیست و هیچ موسسه ای با دریافت حق سرانه و بیمه درمانی ثابت، قادر به ارائه کلیه خدمات نیست. مهمترین مشخصه این موضوع کاربرد موفق و منطقی آن در سطح جهان به منظور مهار هزینه های درمانی و ایجاد امکان استفاده بیمه شدگان از کلیه خدمات درمانی توسط تمامی ارائه دهندگان خدمات در بخش دولتی و خصوصی به عنوان روشی معقول و قابل انجام می باشد که از طریق آن می توان با حفظ اصل عدالت اجتماعی، خدمات درمانی را به طور متناسب در بین کلیه اقشار اقتصادی جامعه ارائه نمود. در بسیاری از کشورها برای تحت پوشش قرار دادن این خدمات از بیمه درمانی مکمل استفاده می شود که عمده این خدمات نیز در بخش خصوصی می باشدen_US
dc.language.isofaen_US
dc.subjectبیمه ، درمان تکمیلی ، بین المللی ، عموم مردم ، چالش ، هدف راهکارen_US
dc.titleشناسایی چالش ها و راهکارهای بیمه های مکمل در حوزه بین الملل-
dc.typeArticleen_US
Appears in Collections:مدیریت بازرگانی ، کسب و کار

Files in This Item:
File SizeFormat 
748.pdf788.97 kBAdobe PDF
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributorمجید حسنی-
dc.contributorمحمد عباس زاده-
dc.date.accessioned2025-06-08T21:05:24Z-
dc.date.available2025-06-08T21:05:24Z-
dc.date.issued1402en_US
dc.identifier.urihttp://localhost/handle/Hannan/4968-
dc.description.abstractماهیت بیمه مشارکت در خسارت و جایگزین نمودن اطمینان به جای عدم اطمینان است، بنابراین بیمه به عنوان یک روش مقابله با خطر پاسخی به شرایط نامطمئن و پرمخاطره است و برای گیرندگان خدمت، بیمه یک نیاز محسوب می شود. لذا به بیمه ها به عنوان سرمایه ای برای پشتیبانی از نظام سلامت جوامع نگاه می شود. معمولا بیمه ها نقش یک سازمان میانجی در انتقال سرمایه را از مصرف کننده خدمات سلامت به ارائه دهنده آن بازی می کنند. در بیشتر مدل های اقتصادی حق بیمه استخدام شدگان به صورت اسمی توسط دولت یا کارفرما پرداخت می شود ولی در عمل این مبلغ با افزایش مالیات عمومی یا کسر از دستمزد در واقع از جیب کارمندان پرداخت میشود. در این میان بیمه گر باید سیاست هایی را برای تامین هزینه ها و یا ارائه خدمات سلامت وضع کند. این سیاست ها عموما به نفع بیمه گر دولتی در جهت ایجاد ارزش افزوده و به ضرر بیمه گزار است.درواقع بیمه های درمان تکمیلی برای آن به وجود آمده اند تا حق انتخاب مصرف کننده خدمات را به طور اختیاری افزایش دهند. به عبارتی هر بیمه شده ای مایل بود با پرداخت هزینه بیشتر بتواند از خدمات استفاده کند. در مورد فرآیند نظام اطلاعات بسته های خدمات بیمه ای درمان مکمل در کشورهای منتخب و ارائه الگو برای ایران نشان داد که پوشش ناکافی خدمات بیمه درمان پایه، ضعف مدیریت کلان بیمه درمان و عدم توانایی مالی دولت در پوشش کامل هزینه درمان از عمده ترین علل انتخاب بیمه درمان مکمل از سوی افراد است. از سوی دیگر دامنه ارائه خدمات درمانی به بیمار به حدی گسترده شده است که فراهم کردن این خدمات در قالب بیمه خدمات درمانی ازنظر اقتصاد بهداشت و درمان مقدور نیست و هیچ موسسه ای با دریافت حق سرانه و بیمه درمانی ثابت، قادر به ارائه کلیه خدمات نیست. مهمترین مشخصه این موضوع کاربرد موفق و منطقی آن در سطح جهان به منظور مهار هزینه های درمانی و ایجاد امکان استفاده بیمه شدگان از کلیه خدمات درمانی توسط تمامی ارائه دهندگان خدمات در بخش دولتی و خصوصی به عنوان روشی معقول و قابل انجام می باشد که از طریق آن می توان با حفظ اصل عدالت اجتماعی، خدمات درمانی را به طور متناسب در بین کلیه اقشار اقتصادی جامعه ارائه نمود. در بسیاری از کشورها برای تحت پوشش قرار دادن این خدمات از بیمه درمانی مکمل استفاده می شود که عمده این خدمات نیز در بخش خصوصی می باشدen_US
dc.language.isofaen_US
dc.subjectبیمه ، درمان تکمیلی ، بین المللی ، عموم مردم ، چالش ، هدف راهکارen_US
dc.titleشناسایی چالش ها و راهکارهای بیمه های مکمل در حوزه بین الملل-
dc.typeArticleen_US
Appears in Collections:مدیریت بازرگانی ، کسب و کار

Files in This Item:
File SizeFormat 
748.pdf788.97 kBAdobe PDF