رابطه میزان شیوع ناهنجاری های اسکلتی - عضلانی و ویژگی های آنتروپرومتریکی منتخب با فرسودگی شغلی کارگران معدن سنگ آهن باباعلی

Abstract

این پژوهش با هدف رابطه میزان شیوع ناهنجاریهای اسکلتی - عضلانی و ویژگیهای آنتروپرومتریکی منتخب با فرسودگی شغلی کارگران معدن سنگ آهن باباعلی شهر همدان انجام شد. پژوهش حاضر به لحاظ زمانی مقطعی و از لحاظ ماهیت جز تحقیقات توصیفی-همبستگی بوده است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارگران معدن سنگ آهن باباعلی به تعداد ۶۰ نفر و نمونه آماری توسط جدول مورگان ۵۲ نفر مشخص شدند. در این پژوهش برای سنجش فرسودگی شغلی از پرسشنامه ۲۲ سوالی مسلچ (۱۹۹۸) استفاده شد. پرسشنامه نوردیک برای سنجش اختلالات اسکلتی-عضلانی مورد استفاده قرار گرفت و ویژگیهای آنتروپومتریکی به توسط متغیرهای قد، وزن، شاخص توده بدنی و سن مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که بیشتر کارگران با درصد فراوانی % ۶۵/۵ سیکل و کمترین آنان با درصد فراوانی % ۳/۵ دیپلم بودند. میانگین قد کارگران ۱/۷۷±۰/۰۷۴ متر، میانگین وزن کارگران ۷۵/۰۳±۶/۵۷۸ کیلوگرم، میانگین شاخص توده بدنی کارگران ۲۳/۸۹±۲/۲۹۸ و میانگین سنی کارگران حدود ۴۲/۹۶±۳/۵۴۹ سال بود. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که بین میزان شیوع ناهنجاری های اسکلتی با فرسودگی شغلی و ابعاد آن در کارگران رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین هیچ گونه ارتباط معنیداری بین قد با فرسودگی شغلی و ابعاد آن وجود نداشت. در حالی که وزن با تمامی متغیرها به غیر از بعد عدم کفایت شخصی رابطه معنیداری داشت. در حالی که شاخص توده بدنی با تمامی ابعاد فرسودگی شغلی و نیز متغیر فرسودگی شغلی ارتباط معنیداری داشت. همچنین مشخص شد که سن تنها با بعد خستگی هیجانی دارای ارتباط بود. از طرفی مشخص گردید که میزان شیوع ناهنجاریهای اسکلتی عضلانی می تواند فرسودگی شغلی کارگران معدن سنگ آهن باباعلی همدان را به شکل معنیداری پیشبینی نماید. از سوی دیگر نیز ویژگی های آنتروپومتریکی می تواند فرسودگی شغلی کارگران معدن سنگ آهن باباعلی شهر همدان را به شکل معنیداری پیشبینی نماید. فرسودگی شغلی در بین رده های وزنی دارای تفاوت معنیداری بود و تفاوت معنیداری بین سطوح تحصیلی از نظر فرسودگی شغلی وجود نداشت. همچنین مشخص شد که فرسودگی شغلی در بین کارگران با سطح تحصیلات دیپلم و نیز کارگران چاق بیشتر از سایر گروه ها بود.