ارزیابی اثرات زیست محیطی ساختمان های بتنی با استفاده از سیماپرو

Abstract

در سال های اخیر، توجه به اثرات زیست محیطی ناشی از صنعت ساخت و ساز به شدت افزایش یافته است. پیشرفت های این صنعت نه تنها به بهبود زیرساخت ها و کیفیت زندگی کمک کرده، بلکه با چالش های جدی نظیر تغییرات اقلیمی، آلودگی هوا، کاهش منابع طبیعی و تهدیدات برای سالمت انسان و اکوسیستم نیز همراه بوده است. در پاسخ به این چالش ها، نیاز به ساخت و ساز پایدار بیش از پیش احساس می شود و ارزیابی چرخه زندگی به عنوان ابزاری کلیدی برای تحلیل اثرات زیست محیطی مطرح شده است. این تحقیق به بررسی اثرات چرخه زندگی دال های بتنی توخالی در تبریز پرداخته است و از نرم افزار سیماپرو برای این منظور استفاده شده است. داده های مربوط به یک پروژه دال وافل بتنی و اطلاعات موجود در پایگاه داده Ecoinvent مبنای این مطالعه قرار گرفته اند. ارزیابی ها با استفاده از روش Recipe ۲۰۱۶ Endpoint (H) و بر اساس استانداردهای EN ۱۵۸۰۴، ISO ۲۱۹۳۰، ISO ۱۴۰۴۰ و ISO ۱۴۰۴۴ انجام شده است. تمرکز اصلی این تحقیق بر سه بعد حیاتی شامل منابع، اکوسیستم و سالمت انسان بوده است. نتایج نشان داده که تولید بتن و فوالد تقویت کننده به ترتیب با سهم ۳۵.۱۵ درصد و ۲۹.۲۹ درصد، تاثیر قابل توجهی بر گرم شدن زمین دارند. همچنین، در زمینه اثرات بر سالمت انسان، تولید بتن با ۲۹.۲۷ درصد بیشترین تاثیر منفی را به خود اختصاص داده است. در مقابل، فرآیندهای بازیافت موادی نظیر پلی اتیلن و شیشه نتایج مثبتی را در کاهش اثرات زیست محیطی نشان دادند. تحلیل عدم قطعیت با استفاده از روش مونت کارلو نیز به برجسته سازی تاثیرات اکوسیستم آب شیرین کمک کرد. این مطالعه بر اهمیت اتخاذ شیوه های ساخت و ساز پایدار تاکید دارد و نشان می دهد که ترویج بازیافت می تواند به کاهش آسیب های زیست محیطی کمک کند و به سمت آینده ای پایدارتر هدایت کند.