بهسازی و نوسازی شهری بافت فرسوده با تاکید بر رویکرد کالبدی نمونه موردی منطقه ۷ تهران

Abstract

در حال حاضر بسیاری ازشهرهای کشور با مساله ای به نام بافت های فرسوده مواجه هستند.این بافت ها یا هسته های قدیمی شهرها بوده وبه مرور زمان دچار فرسودگی و عدم کارایی شده اندو یا در دوران معاصر بدون رعایت ضوابط و مقررات معماری و شهرسازی شکل گرفته و از این رو اکنون با مسائل و مشکلات بسیاری روبرو بوده و این مشکلات را به کل شهر نیز تسری می دهند.به نظر می رسد در بافت های فرسوده با توجه به وسعت دامنه و شدت مسائل گریبان گیراین بافت ها کارآمدترین رویکرد که بتوان برای مواجهه با کاستی ها و نارسائی ها اتخاذ نمود,نیل به اهداف توسعه پایدار درعرصه بهسازی این بافت ها می باشد. گسترش فضایی بی رویه و بدون برنامه شهرهای بزرگ و متوسط کشور در چند دهه گذشته ، باعث شکل گیری بافت های جدید شهری در مجاورت شهرها و جابجایی ساکنان و کاربریهای شهری به نواحی جدید گردیده است . در نتیجه این جابجایی ، به تدریج بافت های قدیمی شهرها کارکرد و حیات اجتماعی - اقتصادی خود را از دست داده اند و این بافت ها با از دست دادن حیات شهری خود، به سمت رکود و فرسودگی گرایش پیدا کرده اند .منطقه ۷شهرداری تهران که به عنوان منطقه مورد مطالعه این تحقیق انتخاب شده است ، از قاعده فوق مستثنی نبوده و در زمره بافت های فرسوده شهر تهران محسوب می گردد .هدف اصلی و کلی این تحقیق ، شناخت ویژگی ها ی اقتصادی و اجتماعی ساکنان بافت فرسوده)(و همچنین شناخت وضعیت کالبدی بافت است . روش تحقیق در این مقاله با توجه به موضوع، اهداف و فرضیات تحقیق ، به صورت کتابخانه ای میدانی مشاهده مصاحبه و پرسش نامه است بنابراین دراین تحقیقی سعی گردیده بهسازی و ونوسازی بافت های فرسوده شهری را ازچشم اندازی دیگر و بانگرش به مقوله کالبدی موردتحلیل قرار دهد