سنجش میزان رضایت دانشجویان از نظام یاددهی-یادگیری الکترونیکی در دوران شیوع پاندومی کرونا در دانشگاه مهرالبرز

Abstract

پژوهش حاضر با هدف سنجش میزان رضایت دانشجویان از نظام یاددهی-یادگیری الکترونیکی در زمان شیوع پاندومی کرونا انجام شده است. این پژوهش از نظر نوع تحقیق کمی، از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه اجرا و گردآوری دادهها به روش توصیفی- همبستگی انجام شده است. به منظور گردآوری اطلاعاتی از قبیل مبانی نظری و پیشینه تحقیق از مطالعات کتابخانهای و برای بررسی فرضیهها و سؤالات تحقیق از روش میدانی و از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. دادههای این تحقیق با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته از نمونهای با حجم 307 نفر که از دانشجویان دانشگاه مهرالبرز در سال 1399 هستند، گردآوری و به شیوه نمونهگیری تصادفی ساده با استفاده از فرمول کوکران محاسبه شده است. جهت بررسی روایی پرسشنامه از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد که نتایج بیانگر روا بودن ابزار تحقیق بوده است و جهت بررسی پایایی پرسشنامه از روش ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. آزمون پایایی پرسشنامه برای 51 نمونه انجام و نتایج حاکی از پایایی قابلقبول بوده است. برای تجزیهوتحلیل دادهها از روش تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد؛ نتایج پژوهش نشان داده است که مدل بهطورکلی از برازش مناسبی برخوردار است و بعد محیط، دارای بیشترین اثر بر رضایت ادراک شده است و پس از آن به ترتیب بعد دانشجو، طراحی واسطهای کاربری، استاد و فناوری قرار دارند و انعطافپذیری واحدهای آموزشی دارای کمترین اثر بر رضایت ادراک شده است