بررسی مدل شایستگی اعضای هیأت علمی در محیط مجازی از نظر اعضای هیأت علمی و دانشجویان (بر اساس مدل آرمانر)

Abstract

یکي از موضوعاتي که مدیران و مسئولان آموزش عالي باید به طور جدي به آن بیندیشند، دانشگاه مجازي و ارائة مدلي مناسب براي ایجاد آن و تحقق یادگیري الکترونیکي در آن است. نظاا آماوزش عاالي، از طریاق توساعه دانشاگاه مجاازي ما ي تواناد ، دسترسي علاقه مندان به یادگیري را فارغ از قیود زمان و مکان، افزایش دهد، بلکه مي تواند موضوعاتي چون توسعه راهبردهااي جدید یادگیري، ارائه بهترین مطالب درسي، استفاده از بهترین اعضاي هیأت علمي، آموزش و یادگیري بر اساس توانایي افاراد، افزایش اثربخشي، افزایش مسئولیت فردي در یادگیري )دانشاجو محاوري ( و تحقاق جامعاه یادگیرنادگان و تشاکی جواما پژوهشي را تحقق بخشد. پیداست که در چنین نوع آموزش عالي، نقش استاد به مراتب پیچیده تر و کیفي تر مي شود. در این پژوهش تلاش گردید تا شایستگي هاي اعضاي هیأت علمي در محیط مجازي مورد بررسي قرار گیرد. با در نظار گارفتن روش توصیفي از نوع همبستگي، و ارایه مدل مفهومي چهار سوال براي آزمودن این مدل مورد استفاده قرار گرفتند که براي بررسي عملي نتایج مطالعات میداني در دانشگاه مهر البرز اجرا شد..ابزار گرداوري اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه است که روایاي و پایایي آن سنجیده شدو نتایج حاص از آنها در دو مرحله بررسي گردید. در مرحله نخست به کمک چک لیست، شایساتگي هایي که بیشترین هماهنگي را با مدل فوق داشتند تعیین و به کمک سه مولفه مورد بحث در سه بخش دسته بنادي گردیاد. در مرحله دو با توجه به تفکیک شایستگي ها، پرسشنامه میان اعضاي هیأت علمي توزی گردید )تمامي این افاراد در حاوزه یادگیري الکترونیکي فعالیت دارند( و پس از تکمی ، براي تجزیه و تحلی جم آوري شد. نتایج ضریب همبساتگي حااک ي از وجود ارتباط معنادار میان مؤلفه هاي شایستگي اعضاي هیاأت علما ي در محایط مجاازي باود. همچناین ابعااد و مؤلفاه هاا ي شایستگي از دو دیدگاه استادان و دانشجویان مورد بررسي قرار گرفت و از این دو دیدگاه الویت بندي گردید.