به کارگیری مدلسازی اطلاعات ساختمان به منظور کاهش تغییرات طراحی و دستیابی به ساخت وساز ناب

Abstract

صنعت ساخت وساز به عنوان یکی از بخشهای اصلی اقتصاد جهانی با عدم بهره وری مواجه است، با توجه به پیچیدهترشدن پروژه های ساختمانی از مهمترین عوامل شکست این پروژه ها میتوان به افزایش زمان اجرا و آماده سازی، دوباره کاریها و مدیریت نامطلوب اشاره کرد. استفاده از اصول تفکر ناب در صنایع مختلف باعث شده این تفکر به عنوان یکی از اصلی ترین راه حل های موجود موردنظر باشد اما اجرای این اصول در هر صنعتی با توجه به روش پیاده سازی آن نیاز به ابزار و تمهیدات ویژه ای دارد. نظر به اینکه استفاده از کامپیوتر منجر به افزایش سرعت، دقت و کاهش هزینه فرآیندهای تکراری و کنترلی خواهد شد، تجربه کشورهای توسعه یافته درزمینه تسهیل کنترل ضوابط آیین نامه های ساختمانی باعث پیوند این آیین نامه ها با نرم افزارهای کامپیوتری شده است به این ترتیب در سراسر جهان، شرکتهای ساخت وساز تمایل زیادی به استفاده از مدلسازی اطلاعات ساختمان پیداکرده اند. مفهوم مدلسازی اطلاعات ساختمان قادر به پر کردن شکاف بهره وری بوده تا باعث افزایش بهره وری، کارایی، ارزش زیرساخت ها، کاهش هزینه های چرخه عمر پروژه و زمان مصرف از طریق ارتقاء همکاری و ارتباط ذینفعان یک پروژه شود. از دیگر سو بایستی در نظر داشت هدف از اجرای مدل سازی اطلاعات ساختمان در پروژه های ساختمانی، کاهش تعداد اشتباهات طراحی است، زیرا تغییرات طراحی در فرایند توسعه و بهبود مدلها اجتناب ناپذیر است و بهره گیری از مدلسازی اطلاعات ساختمان به این معنا نخواهد بود که دیگر به کل تغییرات طراحی نداریم. در این تحقیق درمی یابیم که چگونه میتوان با بهبود طراحی به وسیله استفاده ازمدل سازی اطلاعات ساختمان، ارزش ها را بالابرده و به ساخت وساز ناب و افزایش ارزش دست یابیم. درنهایت امر به این نتیجه خواهیم رسید که چنانچه ساخت وساز ناب نیز مدنظر نباشد بازهم مدلسازی اطلاعات ساختمان منجر به ساخت ناب میشود. کاهش اتلاف و به دنبال آن افزایش ارزش، دو هدف مشترک بین مدلسازی اطلاعات ساختمان و ساخت وساز ناب محسوب می گردند.