جهت دسترسی به کاربرگه ی زیر، از این لینک استفاده کنید.
http://localhost/handle/Hannan/4404
| عنوان: | بررسی تاثیر مدیریت ریسک در اجرای پروژ های قطار شهری با رویکرد توسعه پایدار ( مطالعه موردی: خط 6 متروی تهران) |
| پدیدآورنده: | زهرا دولتشاهی;نگین جلالیانی;شایان حجت پناه;محمد معهود |
| کلید واژه ها: | زيرسازي راه آهن، پروژه قطار شهري، توسعه پايدار، مديريت ريسك، ساختار شكست ريسك پروژه، توسعه اقتصاد ملي |
| تاریخ انتشار: | 1399 |
| چکیده: | در جوامع امروزي صنعت زيرسازي راه آهن با گذشت زمان روبه پیشرفت است و متروي شهري نیز جزئي از اين زيرسازي ها محسوب مي گردد كه در احداث و اجراي يك پروژه قطار شهري، اين پیشرفت صنعت مقتضي به كارگیري افراد و گروه هاي مختلفي است و همین موضوع منجر مي شود كه در چنین پروژه هايي ريسك هاي مختلفي وجود داشته باشد. ريسك جزء ذاتي تمام پروژه ها است و امكان حذف كامل آن وجود ندارد. اگرچه مي توان براي كاهش تأثیر ريسك در دستیابي به اهداف پروژه، آن را به طور مؤثري مديريت كرد؛ اما احتمال رخداد آن حداقل دريكي از ابعاد پروژه از قبیل محدوده، زمان، هزينه يا كیفیت وجود دارد. بنابراين شناسايي، تجزيه وتحلیل و اولويت بندي ريسك، مي تواند نقش بسزايي در موفقیت پروژه داشته باشد. وجود ريسك و عدم قطعیت در پروژه موجب كاهش دقت در تخمین مناسب اهداف شده و از كارايي پروژه ها مي كاهد. بنابراين، نیاز به شناخت و مديريت ريسك در پروژه، كاملاً روشن است. از ديگر سو، حمل ونقل عمومي، موتور محركي براي توسعه اقتصاد شهري عنوان مي شود و مي تواند حتي توسعه اقتصاد ملي را به دنبال داشته باشد. افزايش حمل ونقل عمومي مي تواند بر كاهش مصرف سوخت، كاهش آلودگي آب وهوا، اشتغال زايي، كاهش هدررفت زمان، رفع ترافیك شهري و بهبود الگوهاي كاربري زمین نیز كمك كند. اينكه بگويیم حمل ونقل با توسعه پايدار شهري ارتباط مستقیمي دارد خلاف امر نیست و موضوع توسعه سیستم هاي حمل ونقل عمومي همچون توسعه اقتصادي و اجتماعي از مهم ترين ضروريات هر جامعه به حساب مي آيد . يكي از مهم ترين عوامل مؤثر بر پايدارشدن محیط زيست شهري و زيست پذير شدن شهرها سیستم حمل ونقل شهري است كه ضرورت دارد نسبت به توسعه اين مهم و مدرن كردن وسايل حمل ونقل تلاش شود و بیش ازپیش فرهنگ سازي در خصوص توسعه حمل ونقل عمومي در دستور كار قرار بگیرد. فلذا در تحقیق پیشرو، ابتدا مديريت ريسك هاي پروژه با رويكرد توسعه پايدار مرور شده است، سپس بررسي تحلیلي عدم قطعیت هاي مطرح در پروژه، شناسايي و تعريف منشأها و علل وقوع ريسك ها در پروژه، ساختار شكست ريسك پروژه، مصاديق معیارهاي ريسك در پروژه، تحلیل كیفي ريسك ها صورت پذيرفته است و درنهايت 11 ريسك برتر و تعیین زمان احتمالي وقوع ريسك، سازمان هاي ايجادكننده ريسك و همچنین سازمان هاي در معرض ريسك معرفي مي گردند. |
| آدرس: | http://localhost/handle/Hannan/4404 |
| مجموعه(های): | مدیریت پروژه و ساخت |
پیوست های این کاربرگه
| فایل | توضیحات | اندازه | فرمت | |
|---|---|---|---|---|
| 185.pdf | 423.9 kB | Adobe PDF |  مشاهده فایل |
| عنوان: | بررسی تاثیر مدیریت ریسک در اجرای پروژ های قطار شهری با رویکرد توسعه پایدار ( مطالعه موردی: خط 6 متروی تهران) |
| پدیدآورنده: | زهرا دولتشاهی;نگین جلالیانی;شایان حجت پناه;محمد معهود |
| کلید واژه ها: | زيرسازي راه آهن، پروژه قطار شهري، توسعه پايدار، مديريت ريسك، ساختار شكست ريسك پروژه، توسعه اقتصاد ملي |
| تاریخ انتشار: | 1399 |
| چکیده: | در جوامع امروزي صنعت زيرسازي راه آهن با گذشت زمان روبه پیشرفت است و متروي شهري نیز جزئي از اين زيرسازي ها محسوب مي گردد كه در احداث و اجراي يك پروژه قطار شهري، اين پیشرفت صنعت مقتضي به كارگیري افراد و گروه هاي مختلفي است و همین موضوع منجر مي شود كه در چنین پروژه هايي ريسك هاي مختلفي وجود داشته باشد. ريسك جزء ذاتي تمام پروژه ها است و امكان حذف كامل آن وجود ندارد. اگرچه مي توان براي كاهش تأثیر ريسك در دستیابي به اهداف پروژه، آن را به طور مؤثري مديريت كرد؛ اما احتمال رخداد آن حداقل دريكي از ابعاد پروژه از قبیل محدوده، زمان، هزينه يا كیفیت وجود دارد. بنابراين شناسايي، تجزيه وتحلیل و اولويت بندي ريسك، مي تواند نقش بسزايي در موفقیت پروژه داشته باشد. وجود ريسك و عدم قطعیت در پروژه موجب كاهش دقت در تخمین مناسب اهداف شده و از كارايي پروژه ها مي كاهد. بنابراين، نیاز به شناخت و مديريت ريسك در پروژه، كاملاً روشن است. از ديگر سو، حمل ونقل عمومي، موتور محركي براي توسعه اقتصاد شهري عنوان مي شود و مي تواند حتي توسعه اقتصاد ملي را به دنبال داشته باشد. افزايش حمل ونقل عمومي مي تواند بر كاهش مصرف سوخت، كاهش آلودگي آب وهوا، اشتغال زايي، كاهش هدررفت زمان، رفع ترافیك شهري و بهبود الگوهاي كاربري زمین نیز كمك كند. اينكه بگويیم حمل ونقل با توسعه پايدار شهري ارتباط مستقیمي دارد خلاف امر نیست و موضوع توسعه سیستم هاي حمل ونقل عمومي همچون توسعه اقتصادي و اجتماعي از مهم ترين ضروريات هر جامعه به حساب مي آيد . يكي از مهم ترين عوامل مؤثر بر پايدارشدن محیط زيست شهري و زيست پذير شدن شهرها سیستم حمل ونقل شهري است كه ضرورت دارد نسبت به توسعه اين مهم و مدرن كردن وسايل حمل ونقل تلاش شود و بیش ازپیش فرهنگ سازي در خصوص توسعه حمل ونقل عمومي در دستور كار قرار بگیرد. فلذا در تحقیق پیشرو، ابتدا مديريت ريسك هاي پروژه با رويكرد توسعه پايدار مرور شده است، سپس بررسي تحلیلي عدم قطعیت هاي مطرح در پروژه، شناسايي و تعريف منشأها و علل وقوع ريسك ها در پروژه، ساختار شكست ريسك پروژه، مصاديق معیارهاي ريسك در پروژه، تحلیل كیفي ريسك ها صورت پذيرفته است و درنهايت 11 ريسك برتر و تعیین زمان احتمالي وقوع ريسك، سازمان هاي ايجادكننده ريسك و همچنین سازمان هاي در معرض ريسك معرفي مي گردند. |
| آدرس: | http://localhost/handle/Hannan/4404 |
| مجموعه(های): | مدیریت پروژه و ساخت |
پیوست های این کاربرگه
| فایل | توضیحات | اندازه | فرمت | |
|---|---|---|---|---|
| 185.pdf | 423.9 kB | Adobe PDF | مشاهده فایل |
| عنوان: | بررسی تاثیر مدیریت ریسک در اجرای پروژ های قطار شهری با رویکرد توسعه پایدار ( مطالعه موردی: خط 6 متروی تهران) |
| پدیدآورنده: | زهرا دولتشاهی;نگین جلالیانی;شایان حجت پناه;محمد معهود |
| کلید واژه ها: | زيرسازي راه آهن، پروژه قطار شهري، توسعه پايدار، مديريت ريسك، ساختار شكست ريسك پروژه، توسعه اقتصاد ملي |
| تاریخ انتشار: | 1399 |
| چکیده: | در جوامع امروزي صنعت زيرسازي راه آهن با گذشت زمان روبه پیشرفت است و متروي شهري نیز جزئي از اين زيرسازي ها محسوب مي گردد كه در احداث و اجراي يك پروژه قطار شهري، اين پیشرفت صنعت مقتضي به كارگیري افراد و گروه هاي مختلفي است و همین موضوع منجر مي شود كه در چنین پروژه هايي ريسك هاي مختلفي وجود داشته باشد. ريسك جزء ذاتي تمام پروژه ها است و امكان حذف كامل آن وجود ندارد. اگرچه مي توان براي كاهش تأثیر ريسك در دستیابي به اهداف پروژه، آن را به طور مؤثري مديريت كرد؛ اما احتمال رخداد آن حداقل دريكي از ابعاد پروژه از قبیل محدوده، زمان، هزينه يا كیفیت وجود دارد. بنابراين شناسايي، تجزيه وتحلیل و اولويت بندي ريسك، مي تواند نقش بسزايي در موفقیت پروژه داشته باشد. وجود ريسك و عدم قطعیت در پروژه موجب كاهش دقت در تخمین مناسب اهداف شده و از كارايي پروژه ها مي كاهد. بنابراين، نیاز به شناخت و مديريت ريسك در پروژه، كاملاً روشن است. از ديگر سو، حمل ونقل عمومي، موتور محركي براي توسعه اقتصاد شهري عنوان مي شود و مي تواند حتي توسعه اقتصاد ملي را به دنبال داشته باشد. افزايش حمل ونقل عمومي مي تواند بر كاهش مصرف سوخت، كاهش آلودگي آب وهوا، اشتغال زايي، كاهش هدررفت زمان، رفع ترافیك شهري و بهبود الگوهاي كاربري زمین نیز كمك كند. اينكه بگويیم حمل ونقل با توسعه پايدار شهري ارتباط مستقیمي دارد خلاف امر نیست و موضوع توسعه سیستم هاي حمل ونقل عمومي همچون توسعه اقتصادي و اجتماعي از مهم ترين ضروريات هر جامعه به حساب مي آيد . يكي از مهم ترين عوامل مؤثر بر پايدارشدن محیط زيست شهري و زيست پذير شدن شهرها سیستم حمل ونقل شهري است كه ضرورت دارد نسبت به توسعه اين مهم و مدرن كردن وسايل حمل ونقل تلاش شود و بیش ازپیش فرهنگ سازي در خصوص توسعه حمل ونقل عمومي در دستور كار قرار بگیرد. فلذا در تحقیق پیشرو، ابتدا مديريت ريسك هاي پروژه با رويكرد توسعه پايدار مرور شده است، سپس بررسي تحلیلي عدم قطعیت هاي مطرح در پروژه، شناسايي و تعريف منشأها و علل وقوع ريسك ها در پروژه، ساختار شكست ريسك پروژه، مصاديق معیارهاي ريسك در پروژه، تحلیل كیفي ريسك ها صورت پذيرفته است و درنهايت 11 ريسك برتر و تعیین زمان احتمالي وقوع ريسك، سازمان هاي ايجادكننده ريسك و همچنین سازمان هاي در معرض ريسك معرفي مي گردند. |
| آدرس: | http://localhost/handle/Hannan/4404 |
| مجموعه(های): | مدیریت پروژه و ساخت |
پیوست های این کاربرگه
| فایل | توضیحات | اندازه | فرمت | |
|---|---|---|---|---|
| 185.pdf | 423.9 kB | Adobe PDF | مشاهده فایل |