بررسی زیست محیطی و روش های بازیافت روغن موتور مستعمل در کشور ایران

Abstract

روغن های مورد استفاده برای روغن کاری ماشین آالت پس از مدتی خاصیت خود را از دست می دهند. قسمتی از این روغن ها جمع آوری شده و بازیافت می شوند و مجددا مورد استفاده قرار می گیرند. بازیافت روغن های مستعمل در ایران عمدتا به روش سنتی با استفاده از اسیدسولفوریک و خاک رنگبر انجام می شود که حاصل آن تولید پسماند ویژه به نام لجن های اسیدی است که از حدود 40 سال گذشته تاکنون که بازیافت روغن های کارکرده در ایران آغاز شده، در مناطق مختلف به شکل ابتدایی در محیط زیست تخلیه شده است. با توجه به ساختار شیمیایی روغن موتورهای کارکرده، تخلیه کردن آنها در طبیعت و محیط زیست شهری ضایعات اسفناکی به بار می آورد و محیط زیست انسان را به مخاطره می اندازد. در این تحقیق هدف بررسی ابعاد زیست محیطی روغن موتورهای مستعمل و همچنین مطالعه انواع روش های بازیافت و ارائه روش مناسب برای کاربرد در کشور می باشد. روش تحقیق کاربردی و از نظر ماهیت از نوع کیفی می باشد. در این تحقیق بعد از بررسی و تحلیل نقاط قوت و ضعف روش های مختلف بازیافت روغن های مستعمل این نتیجه اخذ گردید که در کشور ایران روش تقطیر فیلم نازک به دلیل عدم نیاز به افزودنی اسید و خاک جهت رنگبری و خالص سازی، بدون ضایعات ، پاک و مقرون بصرفه بودن روش قابل قبولی برای اجرا می باشد.