شناسایی و اولویت بندي ریسک هاي احداث خط لوله انتقال گاز (مطالعه موردي: خط انتقال گاز نائین- کاشان- ري)

Abstract

مديريت و راهبري پروژه هاي بزرگ صنعتي، مراحل و گام هاي متفاوت و متعددي دارد كه با فرآيندهاي تركيبي پروژه را به سمت جلو پيش مي برند، با توجه به اينکه روند اجراي پروژه قبل از شروع آن مشخص و مسير كار به وضوح تعيين مي گردد، لذا براي جلوگيري از درگير شدن در لايه هاي اجرايي پروژه بهتر است ريسک هاي پروژه را پيش از آغاز كار شناسايي كرده تا در صورت مواجهه با آنها در طول پروژه اقدامات اصولي و كارآمدي براي مقابله با اين ريسک ها صورت پذيرد. مديريت ريسک شاخه اي از علم مديريت است كه به سرعت در حال گسترش و رشد بوده و در انواع گرايش ها، مورد استقبال متخصصين و مديران قرارگرفته است. مديريت ريسک جايگاه ويژه اي در مباحث مديريت پروژه دارد. ويژگي هايي چون منحصربه فرد بودن پروژه و عدم قطعيت در فرضيات، اهداف و الزامات پروژه و درنتيجه عوامل محيطي حاكم بر پروژه، ريشه هاي عدم قطعيت و منشأ بروز ريسک در پروژه ها است. بسياري از شکست هاي پروژه ها به دليل عدم توانايي آنها در شناسايي، ارزيابي و كنترل مؤثر ريسک بوده است. خطوط انتقال كه بهينه ترين راه براي انتقال گاز هستند، از اين قاعده مستثنا نمي باشند. شناسايي ريسک هاي پروژه از اهميت ويژه اي برخوردار هستند و مي تواند به كاهش زمان و هزينه احداث خطوط انتقال گاز كمک كند. درواقع مديريت ريسک موجب افزايش احتمال دستيابي به اهداف و كاهش احتمال وقوع حوادث مخرب مي گردد. با استفاده از تحليل كيفي ريسک ها و شناخت ده ريسک برتر مي توان برنامه ريزي بهتري در مواجهه با اتفاقات پروژه داشت. مشکلات تحصيل اراضي، عدم تأمين به موقع منابع مالي، تأخير در تهيه و ساخت تجهيزات مهمترين ريسک ها شناخته شدند. در اين پژوهش به بررسي ريسک هاي پروژه احداث خط انتقال گاز نائين- كاشان- ري كه يک پروژه با مقياس بزرگ صنعتي مي باشد و از اهميت خاصي در منطقه مورداجرا برخوردار است، مي پردازيم.