بررسي عوامل ناکامي پروژه های آبیاری و زهکشي (مطالعه موردی: دشتهای مهران– استان ایلام)

Abstract

موفقیت و به مقصد رسیدن هر پروژه می تواند برای یک سازمان ازلحاظ مالی و اعتباری بسیار مفید بوده و به پشتوانه همین موفقیت می تواند گام های مؤثرتری را جهت پیشبرد اهداف بزرگتر خود بردارند، به همین اندازه ناکامی و شکست در پروژه نیز میتواند آثار مخرب و زیان باری بر وی و کل مجموعه تحت هدایت او تحمیل نماید. ناکامی پروژه، عدم تحقق برنامه زمانبندی و یا نرسیدن به هدف متواند علل مختلفی داشته باشد که ممکن است از پروژه ای به پروژه ای دیگر متفاوت باشد. طبق اطلاعاتی که در منابع و مراجع نامبردۀ مقاله آمده است، درصد قابل توجهی از پروژه ها در تحویل به موقع، مطابق با الزامات زمانی و کیفی شکست می خورند. ازآنجاییکه پروژه ها نقش مهمی در دستیابی به اهداف و استراتژیهای سازمانها بازی میکنند اینگونه شکستها تبعات غیرقابل جبرانی را به دنبال خواهد داشت. یک پروژه زمانی شکست خورده و ناکام تلقی می گردد که آن اقلامی را که بر اساس انتظارات موردنیاز باشد را تحویل ندهد. به طورکلی در ادبیات مدیریت پروژه تعاریف مختلفی برای شکست و ناکامی وجود دارد، بهصورت جامع میتوان گفت هر پروژه ای که در تحقق اهداف سازمانی، بودجه ای، یا کیفی موفق نباشد شکست خورده و ناکام تلقی می شوند. در این پژوهش به دلایلی نظیر عقب ماندگی بیش از حد از برنامه زمانبندی در پروژه " آبیاری و زهکشی دشتهای شهرستان مهران " بهتفصیل پرداخته میشود؛ و سؤالات اصلی آن شامل: دلایل اصلی عقب ماندگی از برنامه چه بوده است؟ آیا این پروژه ناکام و شکست خورده تلقی میگردد؟ سهم هر یک از ارکان اصلی طرح شامل کارفرما، مشاور و یا پیمانکار در این عقب ماندگی ها چقدر بوده است؟ با توجه به نتایج حاصل از پرسش و پاسخ با ارکان این طرح، مهمترین دلیل عدم تحقق اهداف برنامه ریزی شده عدم تأمین منابع مالی، منابع ناکافی به دست آمده است، هرچند موضوع عدم حمایت صف از ستاد نیز به طرز چشمگیری تأثیرگذار بوده است