مدیریت ریسک پروژه ها در راستای توسعه زیرساخت های حمل و نقل کشور با رویکرد استاندارد ( PMBOKمطالعه موردی: کمربندی 57متری جنوبی شهر مشهد)

Abstract

ريسك جزء ذاتي تمام پروژه ها است و امكان حذف كامل آن وجود ندارد. اگرچه مي توان براي كاهش تأثیر ريسك در دستیابي به اهداف پروژه، آن را به طور مؤثري مديريت كرد؛ اما احتمال رخداد آن حداقل دريكي از ابعاد پروژه از قبیل محدوده، زمان، هزينه يا كیفیت وجود دارد. بنابراين شناسايي، تجزيه و تحلیل و اولويت بندي ريسك، مي تواند نقش بسزايي در موفقیت پروژه داشته باشد. كشورهاي درحالتوسعه براي رسیدن به رشد، مجبور به افزايش سرمايهگذاري در بخشهاي زيربنايي هستند. اين بخشها علاوه بر تأمین نیازهاي اساسي، تأثیر مثبتي بر تسريع توسعه اقتصادي دارند. هرچند كشورهاي درحالت وسعه اي مانند ايران، براي رسیدن به اين هدف، با محدوديت ها و عدم اطمینان هايي روبه رو مي شوند، اما براي غلبه بر آنها يا كاهش آنها، ناچارند كه بخشهاي خصوصي داخلي و خارجي را در پروژه ها يا خدمات زيربنايي درگیر كنند. بنابراين با توجه به ماهیت نامطمئن پروژه ها و لزوم صرف بهینه منابع، هر پروژه با عدم اطمینانهايي مواجه است. وجود ريسك و عدم قطعیت در پروژه موجب كاهش دقت در تخمین مناسب اهداف شده و از كارايي پروژه ها مي كاهد. بنابراين، نیاز به شناخت و مديريت ريسك در پروژه، كاملاً روشن است. با استفاده از نتايج حاصله و شناسايي ريسكهايي كه احتمال وقوع آنها در اينگونه پروژه ها زياد مي باشد، مي توان قبل از شروع پروژه، برنامه ريزي مؤثري را جهت پیشگیري از وقوع اين عوامل انجام داد و يا تأثیر آنها را بر اهداف اصلي پروژه به حداقل رساند، اگرچه محققان معتقدند با بررسي عوامل به وجود آورنده تأخیرات و تعیین تأثیر هر يك از آنها ميتوان تا حد زيادي ريسك ها را كنترل و مديريت كرد. فلذا نويسندگان اين مقاله از مطالعات كتابخانه اي خود در اين حوزه بهره برده اند و در محتواي مقاله از رويكرد استانداردي نظیر PMBOKبراي مديريت ريسك پروژه مطالعه موردي بهره گرفته اند.