جهت دسترسی به کاربرگه ی زیر، از این لینک استفاده کنید.
http://localhost/handle/Hannan/3884
| عنوان: | بررسی تأثیر مدیریت ریسک در اجراي پروژه هاي قطار شهري با رویکرد توسعه پایدار (مطالعه موردي: خط 6متروي تهران) |
| پدیدآورنده: | زهرا دولتشاهی;نگین جلالیانی;شایان حجت پناه;محمد معهود |
| کلید واژه ها: | زيرسازي راه آهن، پروژه قطار شهري، توسعه پايدار، مديريت ريسك، ساختار شكست ريسك پروژه، توسعه اقتصاد ملي |
| تاریخ انتشار: | 1398 |
| چکیده: | در جوامع امروزي صنعت زيرسازي راه آهن با گذشت زمان روبه پیشرفت است و متروي شهري نیز جزئي از اين زيرسازي ها محسوب ميگردد كه در احداث و اجراي يك پروژه قطار شهري، اين پیشرفت صنعت مقتضي به كارگیري افراد و گروههاي مختلفي است و همین موضوع منجر ميشود كه در چنین پروژه هايي ريسكهاي مختلفي وجود داشته باشد. ريسك جزء ذاتي تمام پروژه ها است و امكان حذف كامل آن وجود ندارد. اگرچه ميتوان براي كاهش تأثیر ريسك در دستیابي به اهداف پروژه، آن را بهطور مؤثري مديريت كرد؛ اما احتمال رخداد آن حداقل دريكي از ابعاد پروژه از قبیل محدوده، زمان، هزينه يا كیفیت وجود دارد. بنابراين شناسايي، تجزيهوتحلیل و اولويتبندي ريسك، ميتواند نقش بسزايي در موفقیت پروژه داشته باشد. وجود ريسك و عدم قطعیت در پروژه موجب كاهش دقت در تخمین مناسب اهداف شده و از كارايي پروژهها ميكاهد. بنابراين، نیاز به شناخت و مديريت ريسك در پروژه، كاملاً روشن است. از ديگر سو، حمل و نقل عمومي، موتور محركي براي توسعه اقتصاد شهري عنوان ميشود و ميتواند حتي توسعه اقتصاد ملي را به دنبال داشته باشد. افزايش حمل و نقل عمومي ميتواند بر كاهش مصرف سوخت، كاهش آلودگي آبوهوا، اشتغال زايي، كاهش هدررفت زمان، رفع ترافیك شهري و بهبود الگوهاي كاربري زمین نیز كمك كند. اينكه بگويیم حملونقل با توسعه پايدار شهري ارتباط مستقیمي دارد خلاف امر نیست و موضوع توسعه سیستمهاي حملونقل عمومي همچون توسعه اقتصادي و اجتماعي از مهمترين ضروريات هر جامعه بهحساب ميآيد. يكي از مهمترين عوامل مؤثر بر پايدارشدن محیطزيست شهري و زيست پذير شدن شهرها سیستم حملونقل شهري است كه ضرورت دارد نسبت به توسعه اين مهم و مدرن كردن وسايل حملونقل تلاش شود و بیشازپیش فرهنگسازي در خصوص توسعه حملونقل عمومي در دستور كار قرار بگیرد. فلذا در تحقیق پیشرو، ابتدا مديريت ريسكهاي پروژه با رويكرد توسعه پايدار مرور شده است، سپس بررسي تحلیلي عدم قطعیتهاي مطرح در پروژه، شناسايي و تعريف منشأها و علل وقوع ريسكها در پروژه، ساختار شكست ريسك پروژه، مصاديق معیارهاي ريسك در پروژه، تحلیل كیفي ريسكها صورت پذيرفته است و درنهايت 10ريسك برتر و تعیین زمان احتمالي وقوع ريسك، سازمانهاي ايجادكننده ريسك و همچنین سازمانهاي در معرض ريسك معرفي ميگردند. |
| آدرس: | http://localhost/handle/Hannan/3884 |
| مجموعه(های): | مدیریت پروژه و ساخت |
پیوست های این کاربرگه
| فایل | توضیحات | اندازه | فرمت | |
|---|---|---|---|---|
| 20.pdf | 486.36 kB | Adobe PDF |  مشاهده فایل |
| عنوان: | بررسی تأثیر مدیریت ریسک در اجراي پروژه هاي قطار شهري با رویکرد توسعه پایدار (مطالعه موردي: خط 6متروي تهران) |
| پدیدآورنده: | زهرا دولتشاهی;نگین جلالیانی;شایان حجت پناه;محمد معهود |
| کلید واژه ها: | زيرسازي راه آهن، پروژه قطار شهري، توسعه پايدار، مديريت ريسك، ساختار شكست ريسك پروژه، توسعه اقتصاد ملي |
| تاریخ انتشار: | 1398 |
| چکیده: | در جوامع امروزي صنعت زيرسازي راه آهن با گذشت زمان روبه پیشرفت است و متروي شهري نیز جزئي از اين زيرسازي ها محسوب ميگردد كه در احداث و اجراي يك پروژه قطار شهري، اين پیشرفت صنعت مقتضي به كارگیري افراد و گروههاي مختلفي است و همین موضوع منجر ميشود كه در چنین پروژه هايي ريسكهاي مختلفي وجود داشته باشد. ريسك جزء ذاتي تمام پروژه ها است و امكان حذف كامل آن وجود ندارد. اگرچه ميتوان براي كاهش تأثیر ريسك در دستیابي به اهداف پروژه، آن را بهطور مؤثري مديريت كرد؛ اما احتمال رخداد آن حداقل دريكي از ابعاد پروژه از قبیل محدوده، زمان، هزينه يا كیفیت وجود دارد. بنابراين شناسايي، تجزيهوتحلیل و اولويتبندي ريسك، ميتواند نقش بسزايي در موفقیت پروژه داشته باشد. وجود ريسك و عدم قطعیت در پروژه موجب كاهش دقت در تخمین مناسب اهداف شده و از كارايي پروژهها ميكاهد. بنابراين، نیاز به شناخت و مديريت ريسك در پروژه، كاملاً روشن است. از ديگر سو، حمل و نقل عمومي، موتور محركي براي توسعه اقتصاد شهري عنوان ميشود و ميتواند حتي توسعه اقتصاد ملي را به دنبال داشته باشد. افزايش حمل و نقل عمومي ميتواند بر كاهش مصرف سوخت، كاهش آلودگي آبوهوا، اشتغال زايي، كاهش هدررفت زمان، رفع ترافیك شهري و بهبود الگوهاي كاربري زمین نیز كمك كند. اينكه بگويیم حملونقل با توسعه پايدار شهري ارتباط مستقیمي دارد خلاف امر نیست و موضوع توسعه سیستمهاي حملونقل عمومي همچون توسعه اقتصادي و اجتماعي از مهمترين ضروريات هر جامعه بهحساب ميآيد. يكي از مهمترين عوامل مؤثر بر پايدارشدن محیطزيست شهري و زيست پذير شدن شهرها سیستم حملونقل شهري است كه ضرورت دارد نسبت به توسعه اين مهم و مدرن كردن وسايل حملونقل تلاش شود و بیشازپیش فرهنگسازي در خصوص توسعه حملونقل عمومي در دستور كار قرار بگیرد. فلذا در تحقیق پیشرو، ابتدا مديريت ريسكهاي پروژه با رويكرد توسعه پايدار مرور شده است، سپس بررسي تحلیلي عدم قطعیتهاي مطرح در پروژه، شناسايي و تعريف منشأها و علل وقوع ريسكها در پروژه، ساختار شكست ريسك پروژه، مصاديق معیارهاي ريسك در پروژه، تحلیل كیفي ريسكها صورت پذيرفته است و درنهايت 10ريسك برتر و تعیین زمان احتمالي وقوع ريسك، سازمانهاي ايجادكننده ريسك و همچنین سازمانهاي در معرض ريسك معرفي ميگردند. |
| آدرس: | http://localhost/handle/Hannan/3884 |
| مجموعه(های): | مدیریت پروژه و ساخت |
پیوست های این کاربرگه
| فایل | توضیحات | اندازه | فرمت | |
|---|---|---|---|---|
| 20.pdf | 486.36 kB | Adobe PDF | مشاهده فایل |
| عنوان: | بررسی تأثیر مدیریت ریسک در اجراي پروژه هاي قطار شهري با رویکرد توسعه پایدار (مطالعه موردي: خط 6متروي تهران) |
| پدیدآورنده: | زهرا دولتشاهی;نگین جلالیانی;شایان حجت پناه;محمد معهود |
| کلید واژه ها: | زيرسازي راه آهن، پروژه قطار شهري، توسعه پايدار، مديريت ريسك، ساختار شكست ريسك پروژه، توسعه اقتصاد ملي |
| تاریخ انتشار: | 1398 |
| چکیده: | در جوامع امروزي صنعت زيرسازي راه آهن با گذشت زمان روبه پیشرفت است و متروي شهري نیز جزئي از اين زيرسازي ها محسوب ميگردد كه در احداث و اجراي يك پروژه قطار شهري، اين پیشرفت صنعت مقتضي به كارگیري افراد و گروههاي مختلفي است و همین موضوع منجر ميشود كه در چنین پروژه هايي ريسكهاي مختلفي وجود داشته باشد. ريسك جزء ذاتي تمام پروژه ها است و امكان حذف كامل آن وجود ندارد. اگرچه ميتوان براي كاهش تأثیر ريسك در دستیابي به اهداف پروژه، آن را بهطور مؤثري مديريت كرد؛ اما احتمال رخداد آن حداقل دريكي از ابعاد پروژه از قبیل محدوده، زمان، هزينه يا كیفیت وجود دارد. بنابراين شناسايي، تجزيهوتحلیل و اولويتبندي ريسك، ميتواند نقش بسزايي در موفقیت پروژه داشته باشد. وجود ريسك و عدم قطعیت در پروژه موجب كاهش دقت در تخمین مناسب اهداف شده و از كارايي پروژهها ميكاهد. بنابراين، نیاز به شناخت و مديريت ريسك در پروژه، كاملاً روشن است. از ديگر سو، حمل و نقل عمومي، موتور محركي براي توسعه اقتصاد شهري عنوان ميشود و ميتواند حتي توسعه اقتصاد ملي را به دنبال داشته باشد. افزايش حمل و نقل عمومي ميتواند بر كاهش مصرف سوخت، كاهش آلودگي آبوهوا، اشتغال زايي، كاهش هدررفت زمان، رفع ترافیك شهري و بهبود الگوهاي كاربري زمین نیز كمك كند. اينكه بگويیم حملونقل با توسعه پايدار شهري ارتباط مستقیمي دارد خلاف امر نیست و موضوع توسعه سیستمهاي حملونقل عمومي همچون توسعه اقتصادي و اجتماعي از مهمترين ضروريات هر جامعه بهحساب ميآيد. يكي از مهمترين عوامل مؤثر بر پايدارشدن محیطزيست شهري و زيست پذير شدن شهرها سیستم حملونقل شهري است كه ضرورت دارد نسبت به توسعه اين مهم و مدرن كردن وسايل حملونقل تلاش شود و بیشازپیش فرهنگسازي در خصوص توسعه حملونقل عمومي در دستور كار قرار بگیرد. فلذا در تحقیق پیشرو، ابتدا مديريت ريسكهاي پروژه با رويكرد توسعه پايدار مرور شده است، سپس بررسي تحلیلي عدم قطعیتهاي مطرح در پروژه، شناسايي و تعريف منشأها و علل وقوع ريسكها در پروژه، ساختار شكست ريسك پروژه، مصاديق معیارهاي ريسك در پروژه، تحلیل كیفي ريسكها صورت پذيرفته است و درنهايت 10ريسك برتر و تعیین زمان احتمالي وقوع ريسك، سازمانهاي ايجادكننده ريسك و همچنین سازمانهاي در معرض ريسك معرفي ميگردند. |
| آدرس: | http://localhost/handle/Hannan/3884 |
| مجموعه(های): | مدیریت پروژه و ساخت |
پیوست های این کاربرگه
| فایل | توضیحات | اندازه | فرمت | |
|---|---|---|---|---|
| 20.pdf | 486.36 kB | Adobe PDF | مشاهده فایل |