بررسي تاثير گرايش به كارآفريني بر عملكرد كسب و كارهاي كوچك و متوسط با نقش ميانجي كارآفريني استراتژيك (مورد مطالعه: صنايع كوچك و متوسط شهرك صنعتي شمس آباد)

Abstract

هدف:با توجه به ضرورت گرایش به کارآفرینی و کارآفرینی استراتژيك در شرکتهای امروزی در این پژوهش به بررسی تأثیر گرایش به کارآفرینی و کارآفرینی استراتژيك بر عملکرد كسب و كارهاي كوچك و متوسط مستقر در شهرك صنعتي شمس آباد می پردازیم. روش‌شناسی پژوهش:تحقیق حاضر از لحاظ هدف از نوع کاربردی و از نظر روش، توصیفی- همبستگی است، روش گردآوری اطلاعات در قسمت ادبیات نظری بصورت کتابخانه ای و با استفاده از مقالات و پایان نامه ها و اینترنت و ..... می باشد اما در قسمت گردآوری اطلاعات و داده ها، بصورت میدانی صورت گرفته است. ابزار مورد استفاده در گردآوری اطلاعات پرسشنامه هاي استاندارد می باشد. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه شركت هاي صنعتی کوچک و متوسط در شهرك صنعتي شمس آباد به تعداد 740 شركت مي باشد. واحد آماری مدیران ارشد این شركت ها به تعداد 3500 نفر می باشد. حجم نمونه با توجه به فرمول كوكران تعداد 347 نفر مي باشد كه با توجه به روش نمونه گيري سهميه اي تعداد 347 پرسش نامه تدوين شده در اختيار اين افراد قرار گرفته است. یافته‌ها:نتایج تحلیل آماری با استفاده از نرم¬افزار اسمارت پي ال اس نشان داد گرايش به كارافريني بر كارافريني استراتژيك و عملكرد كسب و كارهاي كوچك و متوسط تاثير معناداري دارد. كارافريني استراتژيك بر عملكرد كسب و كارهاي كوچك و متوسط تاثير معناداري دارد. همچنينكارافريني استراتژيك در رابطه بين گرايش به كارافريني و عملكرد كسب و كارهاي كوچك و متوسط، ميانجي گري كامل دارد. یعنی متغیر میانجی ما تمام اثر متغیر مستقل بر وابسته را منوط به حضور خود می¬کند. نتیجه‌گیری:مدیران ارشد كسب و كارها بر توسعه فرهنگی که کارآفرینی استراتژیک را تشویق مي كند تمرکز کنند. زیرا فرهنگ کارآفرینانه می تواند به عنوان یک فرهنگ سازمانی، فعالیت های کارآفرینانه و مدیریت منابع به صورت استراتژیک را تسهیل و اصلاح نماید.